Anno achtzeahhonderddreißech, d`Beem hot grausech packt dr
Froscht,
so dass d`Leut, ob faul, ob fleißech, koi Obschd hent kriagt für nuia Moschd.
Wenn für d`Weiber jo ond Kender ganz gwieß isch schlemm a Hongersnot,
isch`s fürn Manne no viel mender, fehlt dr Moscht em Haus zom Brot.
Aus isch no mit Fraid ond Friede, nemme schmeckt`n Kraut und Wuuscht,
koiner will do Plä(n) mai schmiede, Thema „eins“ hoißt bloß no Duuscht.
D`Naot ischt do zom Überwende! s`frogt sech freilech jo bloß wie?
Ebbes Nuis sott ma erfende: ebbes gsonds, net mit Chemie.
Aber mach a Fauscht mol ohne Fenger! Do ischt älle Müah für d`Katz.
Wia schwitzet do dia Kuschterdenger ond düftelet a`me Moscht-Ersatz.
Bloß ohne Äpfel, ohne Bira geit -es ebe halt koin
Saft.
Halt! Ma könnt amol probiere Riaba, dia geit`s massehaft.
Dui Idee hot potzblitz
zonde. Älles
ischt zor Moschte grennt.
Neamer frogt, wer hot`s
erfonde, sìsch em Nu scho
Gmoids-Patent.
D`Riaba schnell en d`Mühl nei
karret ond
davo a Gschnitzel gmacht.
Älle schaffet se wia
narret, d`Press schier ausanander kracht.
Lauft dr Saft net endlich ronter? Wia Regaschirm send älle gschpannt.
Jetzt!`r kommt!Mei Seel, a Wonder! D`Leut send außer Rand ond Band.
Sodele, der wär erfonde,
dr Kuschterdenger Riabamoscht.
D`Fässer gfüllt ond nei de Schponte
ond no frai di Girgele-Proscht!